Woensdag 15 oktober

7:15 ging de wekker en heb ik snel alles gedaan om nog even te skypen met mama en Benny. Toen had ik het zeker even moeilijk, omdat ik toch helemaal alleen in dat hostel zit. Toen ik weg moest dacht ik dat ik me paspoort en pasjes vergeten was. Paniekmomentje... Maar die had ik natuurlijk gewoon bij me. Het vervoer naar de bussen, ik ga met de bus naar Tzaneen en hier word ik opgehaald door het project, word verzorgd door de lodge. Alleen de persoon die me bracht zei alleen; ja ga naar dat gebouw dan zie je het vanzelf. Ja niet dus, hier had ik echt heel veel aan. Gelukkig, na de nodige stress, paniek en na een paar belletjes zat ik dan eindelijk in de bus. Dit was zeker niet de ochtend die ik voor ogen had. Wat een ellende!

Eenmaal een uur te laat aangekomen op het informatie center in Tzaneen mijn mede vrijwilliger ontmoet en een van de vrouwen die hier werkt. Met ze 3e in de auto gepropt die voor 2 bedoeld was, maar het blijft natuurlijk Afrika.

Eenmaal aangekomen een aantal vrijwilligers ontmoet en naar me dorm gebracht; die moet ik delen met nog 4 meiden. Dat was wel even wennen.

Donderdag 16 oktober

Wat een nacht;

- keiharde regen die je nogal goed hoort op ons dak,

- onweer kon natuurlijk niet ontbreken,

- een van de meiden snurkt,

- apen die geluiden maken,

- en de vogels die niet stil zijn.

Dus na een tijdje herinnerde ik me weer dat ik oordopjes mee had genomen van huis en dat maakte het een stuk beter. Toen was het inmiddels al kwart voor 3 's nachts. Om 4:45 ging de wekker van de meiden die in mijn dorm, omdat ze voor 5 dagen naar de release Side gaan.

En toen ging mijn wekker weer om 6 uur, want hier begin je de dag om 6:45.

Zo mijn eerste werkdag begon bij de food preperation. Sla, bananen, papaja's, appels en sinaasappels snijden en verdelen. Dit tot het ontbijt, zo ongeveer 9 uur. Na het ontbijt een tour gekregen en over alles wat informatie gekregen.

Ook nog met alle baby baboons naar het zwembad geweest. Je weet niet wat je meemaakt; ze laten ze allemaal uit de kooi. Dan is het wachten totdat ze op je springen. Hele ervaring weer.

Het is totaal anders dan Chipangali; elke ochtend voor het ontbijt doe je eigenlijk hetzelfde. En na het ontbijt heb je meer vrije tijd met de dieren en voor jezelf.

Omdat de meiden weg zijn, en het 's avonds behoorlijk hard onweerde, sliep ik dus eigenlijk alleen. Maar gelukkig kon ik bij 5 andere meiden slapen. Dus dat ga ik ook doen voor de komende 5 dagen.

Vrijdag 17 oktober

'S ochtends weer bij de food prep en smiddags naar het zwembad en nog wat voedsel klaar maken. Op vrijdag gaan ze altijd uiteten. Dus rond 6e gingen we met ze alle met de Riverside bus naar het restaurant. Heel de avond gezellig gekletst met Iedereen en zo leer je iedereen wat beter kennen. En eindelijk voor een normale prijs chocola kunnen eten :) rond 10e waren we weer terug en toen lekker gaan slapen want de wekker gaat toch weer om 6 uur.. Maar natuurlijk moet er altijd wel iemand snurken, dus nog even wakker gelegen van het verschrikkelijke geluid. Het ging zelfs door me oordopjes heen.

Zaterdag 18 oktober

Vanochtend eerste de 3 kleinste baboons een fles moeten geven, want ik heb baby dutie. Daarna weer naar de food prep om het eten klaar te maken. Na het ontbijt met alle baboons naar het zwembad. Dus het is eigenlijk elke dag ongeveer hetzelfde. Ik moet zeker heel erg wennen hier aan de mensen en hoe het hier in het algemeen gaat. Er zijn wat meer regels hier; telefoon alleen tussen 4-6, niet dat we ons eraan houden. Niet op de veranda op de dag behalve bij het eten. Niks op de veranda laten liggen. De kleine dingetjes waar je je toch aan moet houden.

'S middags met de kleinste baby's nog heerlijk in de zo'n gezeten en op zaterdag is er altijd een Braai hier (bbq).